تحول صنعت پالایشی چین با فتح بازار سوخت

با وجود اینکه اقتصاد چین، یک وقفه کوتاه مدت را در سه ماهه اول سال ۲۰۱۷ تجربه کرد، اما توانست دوباره به مسیر رشد بازگردد. این غول اقتصادی که بزرگترین مصرف کننده مواد خام جهان است، حالا عنوان دیگری را در بازار طلای سیاه کسب کرده، چین در نیمه نخست امسال به بزرگترین واردکننده نفت جهان تبدیل شده است. افزایش ظرفیت پالایشگاهی چین را در مسیر تبدیل شدن به بزرگترین صادرکننده سوخت جهان نیز قرار داده است. قراردادهای فروش چین تا قلب اروپا و افریقا را در نوردیده اند و به کابوس همسایگان و صادرکنندگان قدیمی جنوب شرق آسیا تبدیل گشته اند. واردات نفت چین از امریکا پیشی گرفت آخرین گزارش های رسمی ایالات متحده نشان می دهد که برای اولین بار واردات نفت خام چین در نیمه نخست سال ۲۰۱۷ میلادی از امریکا پیشی گرفته است. بر اساس این داده ها، چین در حالی در شش ماهه اول سال جاری بطور روزانه ۸ میلیون و ۵۵۰ هزار بشکه واردات نفت خام داشته که این مقدار در ایالات متحده ۸ میلیون و ۱۲۰ هزار بشکه بوده است. همچنین با توجه به صنعت پالایشگاهی چین انتظار می رود، در نیمه دوم سال این روند ادامه یابد. از اینرو، در کنار سایر عناوینِ "ترین هایی" که چین بدست آورده، حال می توان عنوان بزرگترین واردکننده نفت جهان را نیز به آن اطلاق کرد. این واقعیت نشان دهنده آن است که قدرت تاثیر چین بر بازار سوخت آسیا بطور فزاینده ای در حال گسترش است و این امکان را برای چین فراهم می کند تا ابتکار عمل را در تغییر توازن بازار جهانی نفت به سود خود، در دست گیرد. در حال حاضر شرکت ملی نفت چین موسوم به یونی پک، بزرگترین معامله گر نفت فیزیکی در جهان است که ادامه این روند موجب می شود، در آینده ای نزدیک، چین بعنوان دومین مصرف کننده نفت پس از امریکا، نقش بسیار مهمی در بهای نفت در بازار آتی شانگهای و همه بازارهای وابسته به آن ایفا نماید. توسعه ظرفیت پالایشگاهی و صادرات سوخت افزایش واردات نفت چین اصلی ترین محرک افزایش ظرفیت صنعت پالایشی در این کشور شده است و در شرایطی که تقاضای داخلی به اندازه کافی رشد نکرده، شاهد افزایش صادرات بنزین و گازوییل این کشور و تحت فشار قرار گرفتن رقبای منطقه یی اش با کاهش حاشیه سود هستیم. پیش بینی می شود رشد تقاضای داخلی بنزین در سال ۲۰۱۷ به ۳٫۵ تا ۴ درصد برسد که در مقایسه با رشد ۶٫۵ درصدی سال قبل حاکی از کاهش آهنگ رشد می باشد. در حال حاضر چین برای افزایش سهم خود از بازار جنوب شرق آسیا و استرالیا فشار زیادی بر مراکز سنتی صادرات سوخت نظیر تایوان، کره و سنگاپور وارد می نماید، بطوریکه این کشورها در حال حاضر تحت فشار قیمتی برای رقابت با چین قرار گرفته اند و باید گفت که این روند همچنان ادامه دارد و همچنان ظرفیت پالایشگاهی و واردات نفت چین بصورت دومینو واری در حال افزایش است. طبق برنامه ریزی دولت چین، تا سال ۲۰۲۰ معادل ۲٫۵ میلیون بشکه در روز به ظرفیت پالایشی این کشور افزوده خواهد شد. تا کنون که شش ماه از سال ۲۰۱۷ سپری شده است، دو پالایشگاه بزرگ جدید در جنوب و شرق این کشور به بهره برداری رسیده اند و ۳۵۰ هزار بشکه در روز به ظرفیت تولید چین افزوده اند و در سال ۲۰۱۸ که به ظرفیت کامل برسند این رقم به ۴۶۰ هزار بشکه در روز خواهد رسید. صادرات بنزین چین نسبت به سال ۲۰۱۶ معادل ۱۰ هزار بشکه در روز افزایش یافته و به ۲۴۰ هزار رسیده که پیش بینی می شود در سال آینده به ۳۳۰ هزار بشکه در روز هم برسد. مسلما چین برای این افزایش چشمگیر نیاز به بازارهای تازه دارد. بر همین اساس شرکت یونی پک که رهبری فروش صادراتی را در دست گرفته از نیمه ماه ژوئن میلادی، صادرات سوخت هواپیما را برای اولین بار به به شمالغرب اروپا و کنیا آغاز نموده است. همچنین آمارها نشان می دهد که فروش گازوییل به فرانسه و ایتالیا بترتیب ۲ و ۴ برابر شده است و این یک تهدید جدی برای کشورهای همجوار چین، نظیر کره و سنگاپور، به حساب می آید. چشم انداز افزایش مصرف نفت خام توسط چین، موجب شده است تا اوپک در خصوص جبران مازاد عرضه موجود در بازار که ناشی از افزایش تولید شیل در ایالات متحده است، با اعتماد بنفس، مطمئن باشد. اگرچه ماه ژوئن، بطور تاریخی، قله مصرف انرژی تلقی می شود، اما انتظار می رود که توفیق چین در افزایش سهم بازار برای سوخت و سایر محصولات پالایشی، بنوعی ادامه روند صعودی واردات نفت را تضمین کند. از سوی دیگر، این واقعیت مهم، سیاستگذاران چینی را برای حصول رشد اقتصادی برنامه ریزی شده در پایان ۲۰۱۷ امیدوار کرده است که عامل مهمی برای ترسیم چشم انداز مثبت نفت تا پایان ۲۰۱۷ و نیز در ۲۰۱۸ به شمار می رود. علی مرتضوی تحلیلگر شرکت بین المللی الپری

چین   نفت