به گزارش TSEpress انتظار میرود که در آینده، تولید فولاد چین با کاهش همراه شود؛ در حالی که در کشورهای خارج از چین، پیشبینی میشود که حمایت از تولید و مصرف فولاد بهواسطه تداوم رشد اقتصادی و صنعتی ادامه یابد. این حمایت در برخی کشورها همچون هند بیشتر ملموس است. علاوه بر هند، در کشوری همچون استرالیا، افزایش تولید فولاد زمینه حمایت از صادرات محصولات معدنی همچون سنگ آهن و زغالسنگ را فراهم آورد.
حدود ۵۰ درصد از تولید فولاد دنیا در اختیار چین قرار داشته که آن را به بزرگترین تولیدکننده فولاد جهان بدل کرده است. پس از چین، اتحادیه اروپا بیشترین حجم تولید این محصول را در اختیار دارد و سهم ۱۰ درصدی را برای خود ثبت کرد. ژاپن نیز ۶٫۴ درصد فولاد جهان را تولید میکند و دومین کشور فولادساز بزرگ دنیا پس از چین شناخته میشود. هند نیز ۵٫۹ درصد از تولید فولاد خام دنیا را در اختیار گرفت و ایالات متحده با سهم ۴٫۸ درصدی از بازار جهانی تولید فولاد، در رده بعدی قرار گرفت و سایر کشورهای دنیا نیز در مجموع سهم ۲۲٫۹ درصدی از تولید فولاد را بهخود اختصاص دادند.
با توجه به اینکه تولید این فلز طی سال جاری در چین افزایش یافته است، این رشد تولید عمدتا متأثر از افزایش قیمتها بود که سبب بالا رفتن سود قابل کسب برای شرکتهای فولادی میشد. گفتنی است که تولید این فلز در ۳ ماهه منتهی به آگوست سال جاری، نسبت به مدت مشابه سال گذشته، از رشد بیش از ۸ درصدی برخوردار بود. تولید این محصول در ماه آگوست به رکورد ۷۴٫۶ میلیون تن رسید.
افزایش قیمت فولاد را میتوان از یکسو به کاهش دائمی ظرفیت برخی واحدهای فولادی و خارج شدن این واحدها از دور فعالیت نسبت داد و از سوی دیگر نیز تقاضای قوی صنایع مصرفی پاییندستی فولاد بهویژه در حوزه ساختوساز را اثرگذار دانست. علاوه بر موارد یاد شده بسیاری از فعالان این صنعت، محصولات فولادی را خریداری و در انبارها ذخیره کردهاند که حاکی از نگرانیها برای کمبود عرضه در آینده است. باید خاطرنشان کرد که دولت چین اطلاعیههایی را مبنی بر کاهش تولید فولاد در بسیاری از واحدهای این صنعت در زمستان صادر کرده است. براساس این اطلاعیهها، در شهرهای بزرگ برای بهبود کیفیت هوا باید ظرفیت تولید فولاد، حتی به نصف کاهش یابد. این سیاست از اواسط ماه نوامبر سال جاری تا اواسط ماه مارس ۲۰۱۸ اجرا میشود و میزان عرضه فولاد را بهشدت تحت تأثیر قرار میدهد.