پتانسیل های نهفته در صنعت پخش ایران

 صنعت پخش می‏تواند همچون قطب‏نمایی در دستان سرمایه‏گذاران، منابع مالی کشور را به سمت فرصت‏های تولیدی در مناطق مختلف کشور هدایت کند.

اهمیت صنعت پخش در اقتصاد به ‏حدی است که می‏توان ادعا کرد در فقدان صنعت پخشی پویا، امکان شناسایی پتانسیل‏های تولید، تعدیل نظام عرضه و تقاضا، نظارت بهینه بر قیمت ها، نظارت بر کیفیت محصولات و به‏طور کلی بهبود بهره‏وری در سیستم اقتصادی کشور در عمل، غیر ممکن است. صنعت پخش می‏تواند همچون قطب‏نمایی در دستان سرمایه‏گذاران، منابع مالی کشور را به سمت فرصت‏های تولیدی در مناطق مختلف کشور هدایت کند. شاید بتوان ادعا کرد به جای سیاست‏های کاهش دستوری نرخ سود و کنترل نرخ ارز، چنانچه برای توسعه این صنعت اقدامات عملی انجام می‌گرفت، عامل بسیار مهم‏تری در جذب سرمایه‏گذاری‌های داخلی و خارجی را باشد. به‏منظور بررسی وضعیت این صنعت از ابعاد گوناگون با مهندس سید محمد مدرس‏نیا، قائم مقام مدیر عامل گروه بین‏المللی پارس گفت‏وگویی انجام دادیم، فردی با سابقه بالا در مدیریت با بیش از ۱۵ سال تجربه به‏عنوان معاون بازرگانی و رییس هیات مدیره شرکت قاسم (شرکت پخش در زمینه توزیع گسترده محصولات غذایی، دارویی و بهداشتی). مدرس‏نیا ضمن بیان اهمیت صنعت پخش در اقتصاد کشور، اعتقاد دارد ساختار فعلی طراحی شده برای این صنعت شامل قوانین اجرایی، کارمزدهای دستوری (مارژین توزیع)، همچنین نحوه نگرش دولت و سازمان‏ها به‏گونه‏ای است که در عمل نمی‏توان انتظار داشت سرمایه‌گذاران داخلی یا خارجی انگیزه‏ای برای ورود به این صنعت داشته باشند. او ضمن بیان پتانسیل بالای این صنعت در ایجاد اشتغال و توسعه تولید ملی، می‏افزاید: صنعت پخش پس از صنعت نفت دارای بیشترین ظرفیت ایجاد اشتغال در سیستم اقتصادی کشور است.

 پتانسیل صنعت پخش را در رابطه با ایجاد اشتغال در چه سطحی ارزیابی می‌کنید؟

اکنون کشور ما در شرایط اقتصادی چندان مناسبی به سر نمی‌برد و بیشتر مسوولان در اخبار و مصاحبه‌ها بر لزوم به کارگیری اقتصاد مقاومتی تاکید دارند. اما برای من جای تعجب است صنعتی که در حال حاضر ۸۰ هزار نفر در آن شاغلند و جز صنعت نفت هیچ یک از حوزه‌های دیگر چنین پتانسیلی ندارد، دولت توجهی به ایجاد زیرساخت مناسب و اصلاح سازوکارها در آن نمی‌کند؛ بیشتر هزینه‌های صنعت پخش نیروی انسانی است و توسعه این صنعت به‌منزله توسعه نیروی انسانی و اشتغال ملی است.

از دیگر مزایای این صنعت در راستای اقتصاد مقاومتی به چه مواردی می‌توانید اشاره کنید؟

توسعه یک کشور در گرو توسعه بازارها و ایجاد انگیزه برای تولید محصولات در سرمایه‌گذاران و فعالان اقتصادی است. اطلاعات بازار در حقیقت منابع ارزشمندی از جغرافیای تقاضا در کشور است. چه میزان کالا در هر منطقه مورد نیاز است؟ چند درصد آن توسط تولیدکنندگان داخلی تامین می‌شود و چه درصدی وارد می‌شود؟ در کدام مناطق نیاز به کالاها ضروری‌تر است و امکان ایجاد واحدهای صنعتی در آن وجود دارد؟ کاهش هزینه و قیمت‌ها (که یکی از دغدغه‌های اقتصاد است) نیز در سایه داشتن صنعت پخش کارا امکان‌پذیر است. کارکرد مناسب صنعت پخش موجب یکسان‌سازی قیمت محصولات در نقاط مختلف کشور می‌شود. توزیع سریع و مناسب محصولات و به کارگیری تکنولوژی‌هایی نظیر فروشگاه‌های اینترنتی، موجب کاهش هزینه مبادلاتی در سطح کلان شده و ضمن کاهش آلایندگی هوا، آبستن صرفه‌جویی در استفاده از منابع را به دنبال دارد. علاوه بر این داشتن سیستم اطلاعاتی منسجم و یکپارچه در صنعت پخش عاملی بازدارنده در قاچاق کالا خواهد بود. پدیده‌ای شوم که سالانه میلیاردها تومان ارز را از چرخه اقتصادی کشور خارج می‌کند. در کشوری که منابع آب و خاک برای تولید محصولات کشاورزی در آن به مثابه ارزشمندترین منابع اقتصادی است در فقدان نظام ساختار‌یافته‌ای برای پخش این محصولات، همه ساله شاهد هرز رفتن حجم بالایی از این کالاها در سیستم اقتصادی کشور هستیم. باید گفت که اصلاح و ایجاد صنعت پخش مبتنی بر دانش و تکنولوژی روز با کارمزد مناسب، یک ضرورت در راستای توسعه تولید ملی و اقتصاد مقاومتی است.

پخش