صنعت خودروسازی ایران در انحصار پژو باقی می‌ماند؟
به گزارش TSEpress و به نقل از صدای اقتصاد بعد از سفر روحانی به فرانسه، بالاخره بعد از رفت و آمدها و پیغام پسغام های مختلف، ایران خودرو و پژو دوباره به یکدیگر قرارداد بستند. به این ترتیب قرار شد از سال آینده سه دستگاه جدید پژو در ایران تولید شود و راهی خیابانی ها کشور شود.
در این قرارداد سه نوع خودروی 208، 2008 و 301 قرار دارد که قرار است دو شرکت در ایران شرکتی با نام جدید را با سهم هرکدام پنجاه درصد تأسیس کنند و سی درصد محصولات را صادر کنند و بقیه در بازار ایران به فروش برسد. تولید خودرو براساس این قرارداد از اردیبهشت 96 آغاز می‌شود که این شرکت جدید 200هزار خودرو در سال تولید و روانه بازار خواهد کرد.
سهم سرمایه گذاری هر شرکت در این قرارداد چهارصد میلیون یورو مشخص و نهایی شده است. با این شرایط گفته می‌شود هنوز تکلیف قرارداد رنو مشخص نیست و دو طرف نیاز به گفتگوی بیشتری دارند و در این باره امروز قراردادی ممکن است امضاء نشود تا رضایت هر دو کشور جلب شود.
حالا هم که تقریبا یک هفته ای از قرارداد ایران خودرو و پژو و بازگشت تیم ایرانی به کشور برمی گردد، باز هم خبری از رنو نیست و گویا هنوز رضایت دو طرف جلب نشده است. سایت عصر خودرو درباره قرارداد نبستن رنو با شرکت های خودروسازی ایران نوشت: «رنویی‌ها بیش از یک دهه در ایران حضور دارند. زمانی‌که در دولت اصلاحات فراخوان جهانی ایران برای مشارکت در صنعت خودرو به تمام جهان فرستاده شد تنها رنویی‌ها بودند که بر اساس تصمیمات استراتژیک خود به دعوت ایرانی‌ها پاسخ مثبت دادند. درواقع فراخوان ایرانی‌ها منطبق بر استراتژی آینده رنویی‌ها برای حضور قدرتمند در بازارهای نوظهور و درحال‌توسعه بود. به‌هرحال امروز بعد از گذشت12 سال از روز انعقاد قرارداد، رنویی‌ها تمام فراز و نشیب‌ها را پشت سر گذاشته و طبق مذاکرات ماه‌های گذشته وارد مرحله جدیدی از فعالیت خود در ایران می‌شوند، فازی که رنو وارد مالکیت و سهام‌داری در صنعت خودرو ایران می‌شود که با قرارداد منعقد شده پژو و ایران خودرو تفاوت ماهوی بسیار فراوان دارد.»
به گزارش عصر خودرویی ها، قرارداد پژو و ایران‌خودرو قرارداد شراکت در تولید است نه شراکت در مالکیت و به همین دلیل مذاکرات سریع‌تر به نتیجه رسید و همزمان با سفر رییس‌جمهوری بین طرفین امضاء شد. رنویی‌ها در یک سال گذشته و با صرف زمان و توجه بیشتر پس از امضاء برجام، مذاکرات جدی با نهادهای تصمیم‌گیر صنعت خودرو برای کسب مالکیت و سرمایه‌گذاری در مالکیت در صنعت خودرو ایران را آغاز کرده‌اند، اتفاقی که بسیار متفاوت از بحث بازگشت پژو به بازار ایران است.
این گزارش همین طور ادامه می دهد: «رنو می‌خواهد مالکیت بخرد و معلوم است کوچک‌ترین نکات برای آن‌ها بزرگ‌ترین مانع به شمار می‌رود. رنو بیش از یک دهه با تمام مشکلات ساختاری اقتصاد و صنعت ایران آشنا است. از نزدیک همه آنچه وجود دارد را در مشارکت با خودروسازان ایرانی لمس کرده و حالا آماده یک جهش بزرگ است. شراکت در سهام یک اپراتور به نام رنوپارس، رنو را برای شراکت در مالکیت آماده کرده است، اتفاقی که برای پژویی‌ها هم ناگزیر در یک دهه آینده اتفاق خواهد افتاد. به‌این‌ترتیب همین حالا پژویی‌ها در خوش‌بینانه‌ترین حالت یک دهه از رنویی در درک و حضور موثر در بازار ایران عقب هستند. حضور رنو در بازار واردات خودرو گام دیگری است که پژویی‌ها به‌جز تجربیاتی اندک در عمق این بازار پنجاه تا صد هزارتایی اما با حجم مالی بسیار بالا عقب‌مانده‌اند. رنو، پارس خودرو را می‌خواهد اما به شرط و به شروط، چون ذره‌ای از حاشیه‌های دست و پاگیری که قبلا تجربه کرده را نمی‌خواهد.»
به این ترتیب اگر صنعت خودروسازی ایران از دست پژو و رنو خلاص شود شاید چیزی هم به دیگر شرکت های خودروسازی جهان برسد. بالاخره یک زمانی هم فیات، شرکت خودروسازی ایتالیایی از ورود به صنعت خودروسازی ایران ابراز تمایل کرده بود.
به گفته احمد پورفلاح، رییس اتاق مشترک ایران و ایتالیا، شرکت ایران‌خودرو آذرماه میزبان همتایان ایتالیایی خود از شرکت فیات خواهد بود؛ موضوعی که معاونت خدمات پس از فروش شرکت «ستاره ایران» آن را تایید کرد. البته پیشتر از آن هم نمایندگانی از شرکت فیات به ایران آمده و به مذاکره کرده بودند. به گفته کارشناسان مختلف هم قرار بود اگر ایران‌خودرو با فیات به نتیجه برسد، محصولات این خودروساز ایتالیایی جایگزین خودروهای پژو با رده قیمتی 30 تا 60میلیون تومان می‌شود.
به هرحال، محمدرضا نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت هم در حاشیه همایش تجاری ایران و ایتالیا که چند ماه پیش در سالن همایش برج میلاد برگزار شده بود از آغاز مذاکرات یکی از خودروسازان ایرانی به فیات ایتالیا خبر داده و گفته بود: این شرکت برای همکاری با خودروساز ایرانی اعلام آمادگی کرده و ایران نیز برای همکاری استقبال می کند. بیش از 10 سال پیش مذاکراتی بین خودروسازان ایرانی و فیات انجام شده بود اما از آنجایی که این شرکت با آمریکا همکاری خود را آغاز کرد، به فیات اجازه همکاری با ایران داده نشد.
همان موقع، رئیس کمیته بین‌المللی کنفدراسیون صاحبان صنایع ایتالیا از استراتژی این کشور برای تولید ۲ میلیون دستگاه خودرو ایرانی- ایتالیایی خبر داد.
اقتصادنیوز درباره تاریخچه ورود فیات به ایران نوشت: گروه فیات از نظر تاریخی بیشتر به سایپا نزدیک است چرا که محصولات شرکت ایویکو تا پیش از تحریم در شرکت زامیاد زیر مجموعه سایپا و محصولات فیات در شرکت بن‌رو که توسط سایپا خریداری شده تولید می شدند. البته همین شرکت بن‌رو حلقه اتصال ارتباط ایران خودرو با فیات نیز هست .
در سال 1380 در آخرین ماه های مدیریت منوچهر غروی مدیر عامل وقت ایران خودرو این شرکت تمایل داشت به جای پژو به سمت یک شریک دیگر برود. پس از طراحی سمند اختلافاتی با شرکت پژو رخ داده بود. این شرکت چندان مایل نبود پلت فرمی از خود را برای طراحی مدل های بعدی سمند به ایران خودرو بدهد در آن روزها منوچهر غروی و معاون او رضا ویسه که از بنیان گذاران خودرو سمند بودند به دنبال پلت فرمی برای سمند بودند منوچهر غروی به سمت فیات تمایل پیدا کرد و بعدا رضا ویسه به سمت رنو رفت .
پس از آنکه رضا ویسه در سال 1381 رئیس سازمان گسترش و منوچهر غروی از ایران خودرو کنار گذاشته شد. و در نهایت پای رنو به جای فیات به ایران باز شد. قرار بود ایران خودرو و سایپا هر کدام با استفاده از پلت فرم های رنو خودرو خود را طراحی کنند این طرح به هدف اصلی نرسید و به تندر 90 ختم شد. پژو هم همچنان در ایران خودرو ماند. اما غروی که از ایران خودرو کنار گذاشته شده بود با برخی مدیران برکنار شده ایران خودرو شرکت بن‌رو را تاسیس کرد و همکاری با فیات را با تولید فیات سیینا آغاز کردند این پروژه در نهایت شکست خورد و شرکت ورشکسته بن‌رو به تملک سایپا در آمد.
