1. فرآیند تولید شکر از چغندر قند
فرآیند تولید شکر از چغندر قند شامل چند مرحله به شرح ذیل است: * كاشت داشت و برداشت چغندر : چغندر قندهای رسیده و سالم - آماده برداشت هستند و معمولاً بعد از حمل به کارخانه سر و دم آنها قطع شده و بهتر است که تا حد امکان عاری از مواد خارجی باشد. * تحویل دادن چغندر قند به کارخانه: چغندرها معمولاً با کامیون به کارخانه حمل شده و پس از توزین کامیون همراه با محموله آن در قسمت توزین به قسمت عیار سنجی رفته و با دستگاه مخصوص از چغندرها نمونه برداری میشود تا درصد قند (عیار) نمونهها اندازهگیری شود. پرداخت قیمت چغندر بر اساس وزن خالص چغندر و درصد قند آن و همچنین با توجه به درصد افت وزنی مربوط به خاک و گل و سایر ناخالصیهای همراه چغندر انجام می شود. * تخلیه چغندر و نگهداری آن در سیلو: پس از تخلیه محتویات کامیون توسط دستگاه تخلیه در سیلو چغندرها باید تا زمان مصرف در سیلو نگهداری شوند. * انتقال چغندر به محل فرآیند: غالباً برای انتقال چغندر از سیلو به محل فرآیند از جریان آب استفاده میشود، در ضمن انتقال اعمالی مانند سنگگیری و علفگیری نیز انجام میشود. * شستشوی چغندر: شستشوی چغندر با استفاده از آب و دستگاههای شستشو به شکل نیم استوانه انجام میشود که در آنها با حرکت بازوهای گردان و ساییدن چغندرها بهم عمل شستشو صورت میگیرد. * تهیه خلال چغندر: برای تسهیل استخراج قند از چغندر لازم است که آنرا به صورت رشتههای باریکی به نام خلال در آورد. اندازه و شکل و ضخامت خلالها بر راندمان عصارهگیری از آنها تأثیر زیادی دارد. از خلالهای تولیدی نمونهبرداری شده و درصد قند آنها طی آزمایشی که اصطلاحاً دیژسیون خوانده میشود اندازهگیری میگردد. خلالها قبل از ورود به مرحله بعد با ترازوهای مخصوصی توزین میشود لذا با داشتن وزن و درصد قند آنها میتوان مقدار قند وارد شده به فرآیند را تعیین کرد. * استخراج قند از خلال: به این مرحله شربتگیری، عصاره گیری و یادیفوزیون نیز گفته میشوند. عمل استخراج قند از خلال در دستگاه دیفزیون یا دیفیوزر و با استفاده از خاصیت انتشار و فشار اسمزی که مربوط به اختلاف غلظت در داخل و خارج از سلولهای خلال است صورت میگیرد. برای خروج بهتر مواد قندی از خلال از حرارت و بهم زدن نیز کمک گرفته میشود. معمولاً در دیفیوزر آب گرم و خلال در دو جهت مخالف هم حرکت کرده و مواد قندی به تدریج از خلال استخراج میشود و در نهایت از یک طرف دستگاه شربت خام و از طرف دیگر تفاله خارج میشود. تفاله در حقیقت خلالی است که قند موجود در آن تا حد امکان گرفته شده است. البته معمولاً مقدار کمی قند در آن باقی میماند که جزو ضایعات قندی کارخانه محسوب میشود. * خشک کردن تفاله: تفاله تر خروجی از دیفیوز تحت فشار قرار گرفته و مقدار زیادی از آب آن که محتوی مواد قندی است جدا شده و مجدداً به دیفیوزر بازگشت داده میشود تفاله حاصل بنام تفاله تر پرس شده (تفاله) خوانده میشود که میتواند مستقیماً به فروش رفته و به مصرف خوراک دام برسد و یا اینکه به قسمت تفاله خشک کنی منتقل شده و در آنجا به تفاله خشک تبدیل شود که به عنوان خوراک دام مصرف دارد. برای افزایش ارزش تغذیهای تفاله برای دام اغلب به آن ملاس نیز زده میشود. * تصفیه شربت خام: شربت خام خروجی از دیفیوزر رنگ خاکستری متمایل به سبز داشته و ناخالصی زیادی دارد لذا باید آنرا تصفیه کرد. در متداولترین روش تصفیه شربت خام از شیر آهک و گاز کربنیک برای جداسازی ناخالصیها استفاده میشود در این روش مراحل ذیل وجود دارد: 1. تهیه شیر آهک و گاز کربنیک 2. زدن شیر آهک به شربت یا دفکاسیون 3. زدن گاز کربنیک به شربت 4. صاف کردن 5. سولفیتاسیون و رنگبری شرب * تغلیظ شربت یا اواپراسیون: شربت رقیق غلظت کمی دارد و درصد مواد جامد آن برای مثال حدود ۱۳-۱۲ درصد است لذا باید آنرا غلیظ کرد. این کار در دستگاههای تغلیظ کننده و اپراتور با استفاده از بخار انجام میشود. به منظور کاهش هیدرولیز قند و تغییر رنگ شربت تحت تأثیر حرارت بالا و همچنین برای صرفه جویی در مصرف انرژی عمل تغلیظ شربت در سیستمهای تغلیظ چند مرحلهای و تحت خلأ در دمای پایینتری انجام میشود در نهایت بریکس شربت غلیظ برای مثال تا حدود ۶۰٪ میرسد. در مرحله كريستاليزاسيون شربت به صورت كريستال درآمده و راندمان كريستال را بالا ميبرد. عمل كريستاليزاسيون در دستگاهي به نام آپارات انجام مي شود. در كريستاليزاسيون بايد شربت گرم و تغليظ شود. در زير لولهها مبدلهاي حرارتي وجود دارند. و يك لوله بزرگتر در وسط آن قرار دارد. داخل لولهها شربت حركت نموده و از پشت لوله بخار ميگذرد و شربت شروع به جوشش مينمايد. خلاصهای از فرآیند بیان شده در شکل زیر مشخص است.2. فرآیند تولید شکر از نیشکر
روش دیگر تولید، تولید شکر از نیشکر است که بر اساس فرآیند زیر انجام میپذیرد: * تغلیظ شربت: شربت در تبخیر کنندههای چند مرحلهای (مثلاً اپراتورهای 3 یا 4 یا 5 مرحلهای) متصل به خلأ تغلیظ میشود. * طباخی برای تولید شکر خام: شربت غلیظ حاصل شده در مرحله به دیگهای پخت تحت خلأ منتقل میشد. * تصفیه شکر خام: تصفیه خانههای (refineries ) شکر خام دو دسته هستند. برخی از آنها متصل به قسمت تولید شکر خام میباشند، اما برخی دیگر به عنوان تصفیه خانهای مستقل بوده و شکر خام مربوط به سایر کارخانهها یا شکر خام وارداتی از سایر کشورها را تصفیه میکنند. هدف از تصفیه شکر خام آن است که مواد ناخالصی و مواد رنگی باقی مانده در آنرا تا حد ممکن جداسازی کرده به طوری که با طباخی و کریستالیزاسیون مجدد بتوان شکر سفید با درجه خلوص بالا را بدست آورد. * آفیناسیون شکر خام (Affination of raw sugar ): در برخی از کارخانهها به منظور جدا سازی قشری از مواد رنگی و ناخالصی مه معمولاً سطح کریستالهای شکر خام را پوشانده است، عمل آفیناسیون بر روی آن انجام میشود و شکر خام با درجه خلوص بالاتر بدست میآید. در این روش شکر خام با شربتی دارای غلظت بالا مانند پسآب سبز (green syrup ) مخلوط میشود و ماگای خاصی بدست میآید. * حل کردن شکر خام (Melting ): قبل از اعمال هر گونه فرآیند برای تصفیه شیمیایی شکر خام یا شکر آفینه شده، باید آنرا حل کرد. برای این منظور شکر خام را وارد دستگاه حل کننده مجهز به همزن کرده و به آن آب کندانس گرم و آب گرم محتوی مواد قندی (sweet water ) اضافه میکنند، تا حل شود. بریکس شکر خام حل شده یا شربت شکر خام (raw sugar syrup ) اغلب نزدیک 60 درصد در نظر گرفته میشود و پس از حل شدن آنرا صاف میکنند. 3. مرحله قند سازي
قند تنها در چند كشور جهان مورد مصرف دارد كه ايران نيز يكي از آن جمله كشورها ميباشد. با توجه به اينكه اغلب در كشور ما از قند استفاده ميكنند لذا میبایست با توجه به مصرف كشور ترتيبي اتخاذ كرد تا بتوان شكر را به قند تبديل نمود. اين عمل توسط ماشين آلات به شرح ذيل انجام میپذیرد: * مخزن حلال: مخزن حلال جهت حل كردن شكر در آب تا نقطه اشباع استفاده ميگردد. جهت بهره وري بهتر سعي بر آن است كه دماي آب را بالا برد (ظرفيت حلاليت افزايش يابد). بدين سبب اغلب اين مخازن داراي سيستم مبدل حرارتي ميباشند (كوئيلي و يا دو جداره). * فيلترپرس: پس از تهيه محلول اشباع شده آب قند آن را جهت صاف كردن از دستگاه فيلترپرس عبور داده و آب قند صاف شده را به دستگاه تغليظ هدايت ميشود. * تغليظ: دستگاه تغليظ با ظرفيتهای مختلف وجود داشته و وظيفه آن كاهش ميزان آب موجود در آب قند بوده كه بديهي است با اين عمل غلظت آب قند افزايش يافته و از نقطه اشباع عبور كرده و وارد مرحله كريستالسيون میگردد كه در اين قسمت كريستالهاي قند تشكيل میگردد. پس از اينكه كريستالها به ميزان لازم رسيد (معمولاً بريكس 85 الي 90) از دستگاه خارج و وارد قالب ميگردند. دستگاه تغليظ به صورت بچينگ كار كرده و تحت خلأ عمل تغليظ را انجام ميدهد. * دستگاه سانترفيوژ: پس از تهيه كريستال قند و قرار گرفتن آن در قالب ميبايست آب قند اضافه را از آن خارج نمود كه اين عمل توسط دستگاه سانترفيوژ با دور بالا انجام ميپذيرد. دستگاههاي سانترفيوژ بسته به ظرفيت انواع مختلفي دارند.