به گزارش TSEpress امیر آشتیانی عراقی در این شماره هفته نامه بورس به بررسی دغدغه های این روزهای بازار سرمایه پرداخت: این روزها همه از شرایط بازار سرمایه ناراضیاند و هر کدام به طریقی این نارضایتی را نشان میدهند؛ برخی در فضای مجازی مسایل را بیان میکنند و گروهی دیگر که جان به لبشان رسیده، رییس سازمان بورس و اوراق بهادار را خطاب قرار میدهند و بساط اعتراض را در خیابان ملاصدرا پهن میکنند. گروهی دیگر زحمت حضور در تالار را به جان میخرند و تا خیابان حافظ میروند و توقع دارند کسی اعتراض علنیشان را ببیند و به داد مشکلاتشان برسد؛ اما دامنه مشکلات گویی فراتر و حتی پیچیدهتر از این حرفهاست و با تحصن و اعتراض کار به جایی نمیرسد. مشکلات ریشه در گرفتاریهای اقتصادی دارد؛ مشکلات اقتصاد ایران همچون کوه یخی است که حجم قابل توجهی از آن در اقیانوس فرو رفته و اثرات آن بر تالار شیشهای سایه افکنده است. وقتی که پیمانکاری میلیاردها ریال از دولت مطالبات دارد و بعد از مدتها بخشی از آن را با اسناد خزانه اسلامی وصول میکند؛ مجموعه تحت مدیریتش همچون کویری تشنه نقدینگی است و بین نرخ تنزیل ۲۳ با ۲۵ تفاوتی قائل نمیشود و فقط به این فکر میکند که زودتر به نقدینگی مورد نیاز برسد تا جریان نقدی بنگاه تحت مدیریتش را تأمین کند. وقتی دولت خود برای تأمین منابع مالی مورد نیاز اقدام به انتشار اوراق سلف با نرخهای ۲۴ و۲۵ درصد سالانه میکند در حالی که بانکها را ملزم به رعایت نرخهای اعلامی ۱۵ درصد کرده است؛ وقتی دلار در بازار آزاد و در بازه کمتر از ۲ ماه بین ۱۵ تا ۱۷ درصد نوسان دارد و افزایش نرخ را تجربه میکند و... و هزاران وقتی دیگر، همه نشان از آن دارد که تمام اتفاقات بازار سرمایه در ید قدرت مدیران سازمان بورس نیست و به نظر نمیرسد با جلسه، گفتوگو، تسامح و تساهل کار به جایی برسد، چراکه سرمایهگذاران بازارهای مالی برای ورود به نکاتی چون ریسک و بازدهی بازار توجه میکنند. برای آنها بیشک بازدهی در بازار و ریسک کمتر مهمترین معیار انتخاب محسوب میشود، بنابراین نباید توقع داشت وقتی در بازارهای بدون ریسک با نسبت قیمت به درآمد ۴ و بازدهی سالانه ۲۵ درصد روبهرو هستند نقدینگی خود را رهسپار بازار سرمایه کنند.