سیاست زدگی اقتصاد ایران
به گزارش TSEpress به نقل از هفته نامه بورس کشور با یکی از بحرانی ترین سال های خود در حوزه مسائل اقتصادی روبرو است و موضوعات و مسائل متعدد اقتصاد کشور را درگیر کرده بر همین اساس این روزها بحث های زیادی در خصوص ابرمشکلات یا ابرچالش های اقتصاد ایران از سوی برخی اقتصاددانان و فعالان اقتصادی طرح شده و می شود و هر یک از این افراد، مسائل و مشکلاتی را به عنوان چالش های جدی پیش روی اقتصاد کشور مطرح می کنند که طیف وسیعی از موضوعات از مناسبات بین المللی و منطقه ای تا نحوه سیاستگذاری و اجرای سیاست های اقتصادی و حتی مسائل زیرساختی، ایدئولوژکی و فرهنگی را شامل می شود. با توجه به اینکه این مبحث به کرات در ادبیات توسعه نیافتگی کشور تکرار شده است و جدا از صحت و سقم و نقشی که هر یک از این عوامل و موضوعات در ناکارآمدی اقتصاد ایران دارد، به نظر می رسد باید یک اصلاح مقدماتی در فضای اقتصادی ایران صورت پذیرد تا بتوان پس از آن با چالش های اقتصادی ایران مقابله کرد. متأسفانه سیاست زدگی چه در اتخاذ سیاست های اقتصادی و چه در ارزیابی سیاست های اقتصادی همیشه به عنوان یک آفت جدی در مسیر توسعه اقتصادی به خصوص کشورهای جهان سوم مطرح بوده است. سیاست زدگی به این معنا که اولویت اصلی به جای توجه به منافع و مصالح ملی، ترجیحات حزبی، گروهی و جناحی و حتی بدتر از آن ضربه زدن به گروه مقابل علیرغم اینکه نفع حزبی برای گروه منتقد نیز نداشته باشد.
این مقوله اگرچه سابقه و زمینه تاریخی در کشور دارد اما به نظر می رسد در دوره اخیر به یک اقدام سازمانه یافته برای تخریب تصمیمات و رویکردهای دولت یازدهم تبدیل شده است. از توافق برجام گرفته تا بحث ورود هیأت های اقتصادی خارجی، تا انعقاد خرید هواپیما از شرکت‌های بوئینگ و ایرباس و این اواخر نیز توافق با شرکت توتال فرانسه برای توسعه میدان پارس جنوبی. این گونه رفتارها با سوءگیری های سیاسی موجب سلب اعتماد از طرف سرمایه گذاران خارجی و داخلی می شود. البته بدیهی است نقد سازنده به سیاست های اقتصادی دولت های حاکم موجب تعالی و پیشرفت می شود. دقت به این نکته نیز شایان توجه است که نقدهای سیاسی می تواند خود به یک ابرچالش در اقتصاد ایران منجر شود که می‌توان سلب اعتماد فعالان و شرکت های اقتصادی بین المللی به دولت و فضای اقتصادی ایران را نام برد. این سلب اعتماد اثرات مخرب و طولانی مدتی برای اقتصاد ایران به همراه خواهد داشت. بنابراین دیده می شود اگرچه نقدهای سیاست زده که بیشتر مصرف داخلی دارد در صورت تکرار و عدم کنترل می تواند آثار و تبعات خطرناکی برای اقتصاد درپی داشته باشد.
از سوی دیگر از وجود نهادهای موازی و تأثیر آنها بر اقتصاد نباید غافل شد. باید برای رشد و تعالی اقتصاد و ایجاد فضای رقابتی و سالم بدون رانت، از دخالت این نهادها در فعالیت های اقتصادی جلوگیری کرد یا در شرایط مساوی بخش خصوصی را در اولویت قرار داد. وجود مراکز متعدد در راستای تصمیم سازی در اقتصاد کشور که برخی همسو نیز نیستند و گاهی هر کدام نسبت به اتخاذ تصمیمات و مصوبات مختلف و گاهی مغایر اقدام می کنند، منجر به تخریب نظام فکری دولت می شود. بنابرین در صورتی که این سیاست زدگی که یک بیماری حاد در فضای کشور است از تمامی حوزه‌ها از جمله اقتصاد ریشه کن نشود مقابله با چالش‌های اقتصادی بسیار مشکل تر از قبل خواهد بود.
عضویت کانال اخبار بورس اوراق بهادار تهران (Tse Press) در تلگرام
