به گزارش TSEpress به نقل از شرق یکی از اهداف تروریستهای تهران، ناامننشاندادن ایران برای جلوگیری از ورود سرمایههای خارجی و توسعه ایران بود؛ سرمایههایی که امضای برجام، راهشان را باز کرده بود. مجازات تروریستها، کار نهادهای نظامی، انتظامی و امنیتی کشور است. علاوهبرآن، ضربه مهم به طراحان نقشه تروریستی تهران، اعلام خبر ورود اولین سرمایه بزرگ خارجی به کشور است. یک منبع موثق دیروز در گفتوگوی اختصاصیام گفت: «وزیر اقتصاد ایران تا یک ماه آینده برای برگزاری جشن فاینانس ١٣ میلیارددلاری کرهجنوبی به پروژههای ایرانی به سئول میرود». سادهشده این خبر این است که کرهجنوبی ١٣ میلیارد دلار وارد ایران میکند. این منبع آگاه درباره آخرین وضعیت اعطای این فاینانس بزرگ گفت: «از ١٠۴ موردی که دو کشور باید درباره این خط اعتباری تفاهم میکردند، در ١٠٢ مورد به توافق رسیدند و دو مورد باقیمانده هم که کاملا جزئی است بهزودی نهایی خواهد شد». کرهایها میخواهند خبر رسمی اعطای فاینانس ١٣ میلیارددلاری را در مراسمی رسمی در سئول اعلام کنند. فاینانس ١٣ میلیارددلاری کرهجنوبی، چگونه به ایران داده خواهد شد؟ «هشت میلیارد دلار از این فاینانس را KExim Bank کرهجنوبی و پنج میلیارد دلار دیگر را KSure Bank کرهجنوبی برای سرمایهگذاری در پروژههای ایران پرداخت خواهند کرد. البته این فاینانس با موافقت کرهجنوبی به ایران اختصاص یافته است». یک میلیارد و ٧٠٠ میلیون دلار به اصفهان میرود یکمیلیارد و ٧٠٠ میلیون دلار از فاینانس کرهایها به بهینهسازی پالایشگاه اصفهان اختصاص خواهد یافت. سه میلیارد دلار دیگر هم به ساخت پالایشگاههای میعانات گازی سیراف اختصاص خواهد یافت. بخشی از فاینانس هم قرار است در پروژه استحصال اتان فاز ١٢ پارس جنوبی مصرف شود. این پروژه را شرکت پترو پالایش کنگان اجرا میکند. ساخت یک بیمارستان مجهز نیز از دیگر پروژههای قطعیشده برای فاینانس کرهایهاست. برخی دیگر از پروژهها نیز برای استفاده از این فاینانس نهایی شده است. این ١٣ میلیارد دلار، اولین پول بزرگ خارجی است که پس از لغو تحریمهای ایران قرار است وارد ایران شود و بخش مهمی از آن به صنعت نفت تعلق گیرد. پیش از این تنها ٣٢٠ میلیون بهصورت LC مدتدار ششماهه به هلدینگ خلیجفارس اختصاص داده شده بود که قرار بود بهصورت «یوزانس» تا ۶۴٠ میلیون دلار در یکسال افزایش یابد. همه کارهای فاینانس ١٣ میلیارددلاری کرهایها انجام شده است و همه منتظر اعلام رسمی آن هستند. ٣ میلیارددلار برای ساخت پالایشگاههای سیراف با تزریق سه میلیارد دلار فاینانس کرهای، ساخت هشت پالایشگاه سیراف، آغاز میشود؛ پالایشگاههایی که زمین آنها تسطیح و به پیمانکاران خصوصی واگذار شده، طراحیهایش انجام شده، لیسانسهایش خریداری شده و حتی مجریانش مشخص شدهاند. قرار است شرکتهای هیوندای و دایلم کرهجنوبی همراه با شرکت چیودا، این هشت پالایشگاه را بهصورت کنسرسیومی بسازند. در این کنسرسیوم هیوندای ٣۴ درصد سهم دارد و دایلم و چیودا هرکدام ٣٣ درصد سهم گرفتهاند. کارفرمای خارجیها، هشت کنسرسیوم ایرانی هستند که پیش از این پروژهها را آغاز کرده بودند. شرکت فراگیر پالایشی سیراف که سهامش در اختیار کنسرسیومهای ایرانی است، راهبری ساخت هشت پالایشگاه میعانات گازی را برعهده گرفته است. پیشبینی میشود با تزریق پول کرهایها، از مهرماه، ساخت پالایشگاههای سیراف آغاز شود. از قرار معلوم، سیرافیها مذاکرات نهایی گرفتن پول را با بانکهای عامل کرهای آغاز کردهاند و با ارائه چند سند از جمله سند استانداردهای محیطزیستی، مذاکرات نهایی شده و اولین پول اواخر تابستان به حساب ایران واریز میشود. سود دوطرفه فاینانس ١٣ میلیارددلاری فاینانس ١٣ میلیارددلاری کرهایها، سد بزرگی را میشکند. بانکهایی که از همکاری با ایران هراس داشتند، بعد از این میتوانند پروژههای ایرانی را فاینانس کنند. پیشبینی میشود پس از بانکهای کرهای، بانکهای ژاپنی و بعد از آن بانکهای اروپایی راحتتر با ایران کار کنند. گشایش فاینانسها پروژههای بزرگ ایرانی را فعال و اشتغال ایجاد میکند و این برای دولتی که شعارش را افزایش اشتغال و کاهش بیکاری قرار داده، موهبت است. این اما، یک طرف سکه است. شرکتهای کرهای هم از این فاینانس سود میبرند. در کرهجنوبی، ژاپن و اتحادیه اروپا، نرخ تورم نزدیک به صفر (منفی) و نرخ بهره هم نزدیک به صفر است. بنابراین تقاضای جدیدی برای رشد اقتصادی در کشورهایشان نیست. اقتصاددانان معتقدند همانطور که تورم بالا برای یک کشور زیانبار است، تورم منفی هم مضر است. این کشورها برای تحرک اقتصادیشان نیازمند تقاضای جدید هستند و کجا بهتر از ایران برای تقاضای متراکمی که در همه این سالها برای توسعه انباشته شده است؛ از صنعت نفت گرفته تا صنایع بزرگ دیگر. بنابراین تردید نباید کرد که ژاپن و اروپا هم تمایل دارند در ایران سرمایهگذاری کنند... نهفقط بهخاطر ما، بلکه بهخاطر اقتصاد خودشان. آنچه تاکنون جلو آنها را گرفته، موانع سیاسی است. جاریشدن فاینانس کرهجنوبی میتواند بخشی از این موانع را بشکند. امضای قرارداد با توتال؛ ایران برای سرمایهگذاری خارجی امن است از امضای قرارداد فاز ١١ خبرهای تازهای دارم. اگر اتفاق غیرمترقبهای نیفتد، قرارداد توسعه فاز ١١ پایان این هفته یا اوایل هفته آینده با شرکت فرانسوی توتال امضا خواهد شد. مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران پیشازاین اعلام کرده بود که توتال با یک بانک بزرگ اروپایی به ایران میآید؛ بنابراین سد حضور بانکهای اروپایی در مراودات ایران خواهد شکست. امضای ایران قرارداد جدا از اینکه قراردادی تکنولوژیک برای افزایش فشار چاههای کمفشار پارس جنوبی است، پاسخ محکمی به حامیان تروریستهای تهران است. ایران امن است و حمله تروریستی تهران، تردیدی در سرمایهگذاران خارجی ایجاد نکرده است. چگونه به آنانی که ایران را ناامن میخواهند، پاسخ درشت بدهیم؟ فقط با شعار نمیتوان جلوی کشورهایی که پیشرفت ایران را نمیخواهند، ایستاد. برخی بر این عقیدهاند که هدف نهایی رقیبان منطقهای ایران، جلوگیری از افزایش تولید نفت و گاز ایران است؛ چراکه میدانند موتور محرکه اقتصاد ایران، صنعت نفت است. اگر این تحلیل را بپذیریم؛ پس هرکس میخواهد جلوی دشمن خارجی بایستد، باید کمک کند قراردادهای نفتی ایران بهسرعت بسته شود. براساس گفتههای وزیر نفت، ایران به سرمایهگذاری ٢٠٠ میلیارددلاری در صنعت نفت خود احتیاج دارد. اگر همین مقیاس را برای همه صنایع و زمینههای اقتصادی کشور ازجمله آیتی، حملونقل و... در نظر بگیریم، شاید بتوان گفت ایران بازاری یک تریلیوندلاری برای سرمایهگذاران خارجی است. به عبارت دیگر میتوان گفت که دولت آمریکا هزار میلیارد دلار به منافع کشورهای سرمایهگذار اروپایی، آسیایی و.. ضربه زده است؛ پس میتوان با این تقاضای سرمایهگذاری انباشته با دنیا مذاکره کرد. فقط باید کمی در سیاست خارجیمان دقت کنیم. آن وقت میتوانیم با سرمایهگذاری خارجی، هم توسعه پیدا کنیم، هم امنیت ملیمان را تقویت کنیم و هم رقبای منطقهای خود را سر جای خود بنشانیم. فعلا جاریشدن فاینانس ١٣ میلیارددلاری کرهایها و امضای قرارداد با فرانسویها پاسخ درشتی به آنانی است که امنیت ایران را نمیخواستند.