واحد الفین پتروشیمی بندرامام نخستین بار به ظرفیت اسمی تولید رسید
کد: 45653 تاریخ انتشار :۱۷ اسفند ۱۳۹۹ ساعت ۱۳:۰۹
پتروشیمی بندرامام در واحد الفین خود موفق شد با استفاده بهینه از خوراک ورودی و تغییر آرایش کورههای واحد، شاخص تولید محصول این واحد را نسبت به خوراک دریافتی به بیش از ۹۰ درصد برساند و تولید با ظرفیت اسمی در الفین این مجتمع را برای نخستین بار ثبت کند.
- به نقل از شرکت پتروشیمی بندرامام، در سال ۹۹ با وجود کاهش خوراک به مجتمع و موانع موجود در تولید، در واحد الفین (مدیریت فنی و تولید فرآورش یک) با ابتکارهای فنی مدیران و کارشناسان شرکت، هم مقدار شدت مصرف انرژی به ازای هر تن تولید محصول کاهش یافت و هم شاخص تولید محصول به خوراک مصرفی را به بیش از ۹۰ درصد رساند که این مقدار تولید، حداکثر تولید در سالهای اخیر در این واحد تولیدی بوده است.
- خوراک اصلی پتروشیمی بندرامام مایعات گازی (انجیال) دریافتی از شرکت مناطق نفتخیز جنوب است که این گاز پس از ورود به مجتمع و تفکیک در واحد NF محصولات مختلفی از جمله اتان و پنتان را که خوراک اصلی واحد الفین شرکت است، تأمین میکند.
- کاهش خوراک دریافتی از مناطق نفتخیز جنوب و نوسانات شدید ارسال اتان در سال جاری، موجب عدم تعادل و ایجاد چالشهایی در تولید اتیلن و دیگر محصولات واحد الفین شده بود، اما با تلاش مدیران و کارشناسان شرکت و با توجه به قابلیتهای واحد و استفاده از خوراک متنوع و جایگزین و قابل دسترس، مشکلات تولید اتیلن، تا حد زیادی رفع شد.
- از سوی دیگر، پتروشیمی بندرامام با اعزام نیروهای متخصص بهرهبرداری و اچاسئی در راهاندازی پالایشگاه گاز بیدبلند خلیج فارس نقشآفرینی کرد و با احداث خطوط ارتباطی در زمان تعیینشده، اتان و +C3 تولیدی بیدبلند را به پتروشیمی بندرامام منتقل کرد تا ضمن تأمین خوراک مصرفی خود، تأمینکننده خوراک دیگ شرکتهای منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی ماهشهر، از جمله شرکت پتروشیمی امیرکبیر باشد.
- افزایش اتان ورودی به واحد الفین در یک اقدام بهطور کامل عملی و بررسی شده، آرایش کورههای واحد الفین را از چهار کوره گازی و پنج کوره مایع به ۶ کوره گازی با اتان و سه کوره مایع تغییر داد که این اقدام با خلاقیت و تلاش مدیریت و متخصصان پتروشیمی بندرامام و همسو با رفع موانع تولید و تولید حداکثری انجام شد.
- استفاده از این حجم خوراک اتان، روند تولید در بخشهای تفکیک و کمپرسورها را تحت تأثیر قرار داد که این چالش هم با دانش و ابتکارات بهکار برده شده از سوی مدیریت شرکت و کارشناسان بخش فنی و مهندسی واحد و همچنین با ایجاد شرایط بهینه عملیاتی رفع شد که در نتیجه سبب تولید با ظرفیت اسمی واحد با کمترین هزینه شد.