موافقتنامه امضای قرارداد خوراک برای پالایشگاههای سیراف داده شد

کد: 5833 تاریخ انتشار :۲۳ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۰۶:۱۴

مدیرعامل شرکت زیر ساخت فراگیر پالایشی سیراف گفت: موافقتنامه قرارداد خوراک هشت پالایشگاه سیراف ده روز قبل از مراسم کلنگ زنی این پروژه از سوی معاونت برنامه ریزی و نظارت بر منابع هیدروکربوری وزارت نفت ایران داده شد.
به گزارش TSEpress به نقل از شانا،علیرضا صادق آبادی در نشستی با حضور خبرنگاران در خصوص تامین خوراک پالایشگاههای سیراف بیان کرد: معاونت برنامه ریزی و نظارت بر منابع هیدروکربوری وزارت نفت ایران موافقتنامه خوراک را صادر می کند و قرار داد امضای خوراک با هر یک از پالایشگاه های هشت گانه از سوی امور بین الملل شرکت نفت ایران امضا خواهد شد. وی در تشریح کارکرد پروژه سیراف با اشاره به کمرنگ بودن مشارکت و مالکیت عمومی در صنعت نفت ایران گفت: در طرح سیراف تلاش بر این است تا با کنار هم قرار دادن سرمایه های کوچک، منابع مالی مورد نیاز برای اجرای طرح را فراهم آوریم. چرا که بخش خصوصی به دلیل محدودیت منابع مالی امکان سرمایه گذاریهای بزرگ را نداشته است. واژه صندوقهای سرمایه گذاری جایگزین خصولتی ها شود مدیر عامل پروژه سیراف در پاسخ به منتقدین درباره این که این پروژه به جای سپردن به بخش خصوصی واقعی به خصولتیها واگذار شد، گفت: شرکتهای تناوب، ناموران، مشارکت سازه و نارگان و فالکون و همچنین مشارکت رامکو و گسترش انرژی پاسارگاد کاملا خصوصی هستند. یعنی چهار پالایشگاه به طور کامل در اختیار شرکتهای خصوصی قرار دارد و شرکتهای تاپیکو ، پتروفرآیند کرخه، انرژی امین کسری و صندوق ذخیره فرهنگیان شرکتهایی هستند که وابسته به صندوقهای سرمایه گذاری است. البته شرکتهای تانا انرژی، فرآب، ناردیس و سون که تماما شرکتهای خصوصی هستند شریک صندوق ذخیره فرهنگیان هستند. بدین ترتیب ١١ شرکت خصوص در سیراف حضور دارند. وی افزود: صندوقهای سرمایه گذاری یکی از روشهای جمع آوری سرمایه های خرد و افزایش مالکیت عمومی است .به طور مثال کارکنان صنعت نفت هر ماه بخش کمی از حقوق خود را به صندوقهای بازنشستگی صنعت نفت می دهند و این صندوق هم با کنار هم قرار دادن این منابع خرد در پروژه های سود آور صنعت نفت سرمایه گذاری می کند و در مقابل به بازنشستگان صنعت نفت خدمات می دهد. صادق آبادی با بیان این که وقتی تامین اجتماعی، تامین اجتماعی نیروهای مسلح، صندوق بازنشستگی صنعت نفت و صندوق ذخیره فرهنگیان کنار هم قرار می گیرند یعنی بیش از ٧٠ درصد مردم ایران در این طرح سهیم هستند، و از سود این طرح منتفع خواهند شد، تصریح کرد: در تمام دنیا هم این صندوقها مورد حمایت دولتها هستند و نقش مهمی در افزایش مالکیت عمومی و توزیع ثروت دارند. بنزین اولویت اول سرمایه گذاران سیراف نیست صادق آبادی درباره این که آیا در طرح سیراف تولید بنزین هم دیده شده است، عنوان کرد: شرکتهای سرمایه گذار در انتخاب الگوی فرآیند کاملا مختار هستند و ما سعی کردیم ساده ترین الگوی فرآیندی را که هم در توان سرمایه گذاری بخش خصوصی باشد هم نرخ بازگشت سرمایه قابل قبولی داشته باشد و هم این که از لحاظ تکنولوژی و تامین تجهیزات در شرایط کنونی کشور با اتکا به توانمندیهای داخلی، قابل تامین باشد، معرفی و پیشنهاد کنیم. به گفته وی الگوی فرآیندی پیشنهادی، واحد های تفکیک میعانات گازی و تصفیه و شیرین سازی محصولات است و در فاز های بعدی سرمایه گذاران می توانند در باره احداث واحد های بنزین سازی، آروماتیک سازی و الفین با توجه به شرایط بازار تصمیم گیری کنند. صادق آبادی در پاسخ به پرسش در خصوص آورده اولیه سهامداران به جزییات آن پرداخت و افزود: تمام سرمایه گذارانی که برای این طرح انتخاب شدند ٥٠ میلیون دلار آورده نقدی و ٥٠ میلیون دلار دارایی جهت هزینه کرد در پروژه و یا استفاده به عنوان تضامین فاینانس ارایه کرده اند و متعهد به تامین منابع مالی مورد نیاز برای اجرای طرح شده اند. مجوز تخفیف مجلس به وزارت نفت در خوراک پالایشگاهها مدیر عامل پروژه سیراف در خصوص نرخ خوراک و شیوه تامین آن نیز گفت: نرخ خوراک میعانات گازی مطابق مصوبه مجلس که در قانون بودجه نیز لحاظ شده برای پالایشگر های داخلی برابر با ٩٥ درصد قیمت فوب خلیج فارس خواهد بود صادق آبادی در مورد امکان رقابتی بودن خروجی طرح سیراف با تکیه بر نرخ فوب خلیج فارس اظهار کرد: ما از ٥ درصد مشوقی که وزارت نفت در مورد میعانات گازی داده به طور طبیعی استفاده کردیم و این در مورد تمام پالایشگاهها صادق است و همین ٥ درصد سبب سود خوبی در نرخ بازگشت سرمایه شده و انگیزه های لازم را برای ورود سرمایه گذاران فراهم کرده است. وی تصریح کرد: در الگوی فرآیندی پیشنهادی وزارت نفت، مارجین پالایش ١١ دلار در هر بشکه است که سهم تخفیف خوراک برابر با ٤,٢ دلار در بشکه می شود. یعنی تخفیف ٥ درصدی قیمت خوراک سبب افزایش ٤٠ درصدی مارجین پالایش شده است. صادق آبادی در مورد اعلام آمادگی شرکتهای خارجی برای حضور در طرح سیراف بیان کرد: طبیعتاً شرکتهای خارجی با توجه به این که این پروژه در بخش خصوصی تعریف شده سریعتر با این واحد مذاکره خواهند کرد. بازار نفتا رو به رشد است مدیر عامل پروژه سیراف در پاسخ به برخی منتقدین درباره فروش نرفتن نفتای تولیدی این پالایشگاهها گفت: وقتی در مورد بازار یک فرآورده صحبت می شود باید به منابع معتبر استناد شود، مثل گزارشهای قابل استنادی که اوپک ارایه می کند، بر اساس آمار این سازمان در بازه زمانی ٢٠١٣-٢٠٤٠، بیشترین تقاضای فرآورده های نفتی مربوط به نفتا با رشد ١,٤ درصد در سال و پس از آن مربوط به فرآورده های میان تقطیر ( سوخت جت و نفت گاز) با رشد متوسط سالانه ١.٢ درصد است. رشد متوسط سالانه تقاضا برای اتان و ال پی جی برابر با ٠.٩ درصد و پایین ترین میزان رشد متوسط سالانه تقاضا مربوط به بنزین و برابر با ٠.٦ درصد است. وی تصریح کرد: یعنی بزرگی بازار تقاضا برای نفتا در بازه زمانی مذکور از ٦ میلیون به ٨,٨ میلیون بشکه در روز و بزرگی بازار تقاضا برای فرآورده های میان تقطیر از ٣٢.٧ میلیون به ٤٥.٣ میلیون بشکه در روز افزایش خواهد یافت. در واقع فرآورده های میان تقطیر عامل اصلی رشد تقاضا برای نفت خام خواهند بود. صادق آبادی با بیان این که همچنین بزرگی بازار تقاضا برای اتان/ ال پی جی و بنزین به ترتیب از ١٠ میلیون بشکه به ١٢,٦ میلیون بشکه در روز و از ٢٣ میلیون بشکه به ٢٦.٧ میلیون بشکه در روز افزایش خواهد یافت درباره دلایل رشد پایین تقاضا بنزین توضیح داد: کاهش مصرف خودرو های جدید، کاهش متوسط عمر خودرو ها، جایگزینی خودروهای فرسوده با خودرو های کم مصرف تر، همچنین افزایش سهم سوختهای پاک مانند گاز طبیعی (سی ان جی و ال ان جی) و هیبرید در سبد سوخت دلایل اصلی رشد پایین تقاضا برای بنزین است. به گفته وی،سهم نفتا در سبد خوراک پتروشیمی حدود ٧٠ درصد است و رشد تقاضا برای محصولات پتروشیمی خصوصا پلاستیک ها رابطه مستقیم با رشد اقتصادی دارد. بازار افغانستان، بازار هدف نیست صادق آبادی در مورد انتقاد وارده درباره موانع صادارتی محصولات آینده پالایشگاه سیراف بخصوص بازار محدود گازوئیل PPM٢٥٠٠ که فقط افغانستان را پوشش می دهد، اظهار کرد: بازار افغانستان بازار هدف نفت گاز تولیدی سیراف نیست، زیرا بازار افغانستان بازار بزرگی نیست و همچنین بازیگران خودش را دارد. وی خاطر نشان کرد: در خصوص این که محصولی بازار دارد یا خیر، اول باید به بزرگی بازار نگاه کرد و دوم هم به قیمت. همانطوری که توضیح داده شد نفت گاز تولیدی در سیراف ١٤٠ هزار بشکه در روز است و بزرگی بازار نفت گاز ٣٢ میلیون بشکه در روز. طبیعی است که فروش این حجم نفت گاز در بازاری به این اندازه کار سختی نیست. صادق آبادی با بیان این که در شرایطی که بنزین سوپر در بازار خلیج فارس با بنزین معمولی در هر تن ٤٠ دلار تفاوت نرخ دارد به روشنی واضح است که تقاضایی برای بنزین رگولار در بازار خلیج فارس نیست ولی در مورد گازوییل ٥٠٠٠ PPM با گازوئیل ٥ PPM در هر تن ٣ و یا ٤ دلار تفاوت قیمت دارد اینجا متوجه می شوید که برای این فرآورده بازار است، تاکید کرد: البته باز هم سرمایه گذاران می توانند واحد های تصفیه هیدروژنی نفت گاز را هم نصب کنند که در شرایط کنونی موجب کاهش سودآوری طرح خواهد شد. تمایل شرکتهای خارجی برای ورود به سیراف مدیر عامل پروژه سیراف همچنین در مورد اعلام آمادگی شرکتهای خارجی برای سرمایه گذاری در طرح سیراف گفت: نرخ بالای بازگشت سرمایه در پروژه سیراف برای شرکتهای خارجی بسیار جذاب است. البته حضور سرمایه گذاران خارجی بی تردید نیازمند بهبود فضای کسب و کار در داخل و همچنین بهبود فضای جهانی نسبت به سرمایه گذاری در ایران است. صادق آبادی یا اشاره به این که سیراف نتیجه ساعتها کار کار شناسی از سوی کارشناسان و مدیران صنعت نفت است،تصریح کرد: آقای زنگنه، وزیر نفت در این طرح ساعتها وقت صرف کردند و با شناخت دقیقی که از انتظارات و توانمندیهای بخش خصوصی داشتند و با در نظر گرفتن شرایط فعلی اقتصاد و دغدغه های فعالان بخش خصوصی، پروژه سیراف را کلید زدند. وی همچنین در مورد زمین محل بهره بردای این طرح و عدم خرید آن توضیح داد: ارزش افزوده این طرح به زمین خریداری شده نیست و سیاستی بود برای کمک به بخش خصوصی تا هنگامی که هنوز منابع مالی را تأمین نکرده از آورده و سرمایه اولیه خود برای تأمین زمین هزینه نکند و متأسفانه در بسیاری از پروژه ها زمین و مجوز خود به یک امتیاز برای تجارت تبدیل شده بود و اینجا هدف حمایت از بخش خصوصی است.

موافقتنامه امضای قرارداد خوراک برای پالایشگاههای سیراف داده شد

شما هم میتوانید اولین نظر خود را ثبت نمایید.